تصاویری از شمالی ترین شهر دنیا؛ جایی که چهار ماه خورشید را نمی بیند - فروشگاه کامپیوتر

به گزارش فروشگاه کامپیوتر، شفق قطبی، پدیده ظهور نورهای رنگارنگ و متحرک در آسمان شب قطبی است که علاقه مندان زیادی را به سرزمین های شمالی کره زمین کشانده است.

ماریا ساحای، عکاس حرفه ای طبیعت، عکس های خیره نماینده ای از شب قطبی در شهر سوالبارد در نروژ گرفته است. این شهر، شمالی ترین نقطه دنیا است و خورشید، چهار ماه در سال در آن طلوع نمی کند. ماریا، به همراه همسرش کریم، برگزارنماینده تورهای عکاسی حیات وحش و طبیعت در مجمع الجزایر قطب شمال و سوالبارد است. او، به شدت عاشق آن است که یک روز از لانگیربین، مرکز این مجمع الجزایر که یکی از مقصدهای مورد علاقه او است، عکاسی کند. این منطقه، شمالی ترین منطقه مسکونی دنیا است و 2100 نفر از 50 ملیت مختلف در آن زندگی می نمایند.

زمستان ها، سوالبارد به مدت چهار ماه تاریک است و ساکنان آن به مدت دو ماه و نیم هیچ تفاوتی بین شب و روز نمی بینند. این زمان را شب قطبی می نامند. شب قطبی از زمانی آغاز می گردد که خورشید زیر خط افق قرار گرفته است، اما پرتوهای آبی و قرمز زیبایی دارد که به آسمان می تابد و به نام گرگ و میش آبی معروف است. از طرف دیگر، تابستان های قطبی تحت تاثیر تابش خورشید در نیمه شب ها است که به صورت 24 ساعته در 7 روز هفته می تابد.

ماریا می گوید:

شب های 24 ساعته، زمانی عالی برای تماشا شفق های قطبی است. من، تاریخ، طبیعت و زندگی روزمره انسان ها را طی سال ها ثبت نموده ام.

وقتی اولین بار به سوالبارد رفتم، شب قطبی بود و طبیعت دست نخورده، انسان ها و البته شفق های جادویی قطبی را دیدم. از آن موقع تا به حال، چندین بار در سال به سوالبارد سفر می کنم.

بیشتر این سفرها، تورهای عکاسی هستند که من و شوهرم، مشتریان خود را با تجربه های مختلف آشنا می کنیم. این تورها، شامل سورتمه سواری، سفرهای اکتشافی با اسنوموبیل در طبیعت وحشی و بازدید از یک معدن زغال سنگ متروکه است.

شمالی ترین مدرسه، دانشگاه و کلیسا در سطح دنیا هم در لانگیربین بنا شده است که به صورت 24 ساعته برای بازدید عموم، از هر دین و مسلکی، باز است. هیچ خیابانی در این شهر نام ندارد، ولی جاده ها شماره گذاری شده اند.

ماریا می گوید:

تعداد خرس های قطبی در این مجمع الجزایر بیشتر از آدم های آن است و در هنگام خروج از مرزهای منطقه ها مسکونی، حتما طبق قانون باید یک اسلحه برای برخورد با آن ها داشته باشید. نباید به حیوانات شلیک کرد، بلکه باید آن ها را ترساند تا از آن جا دور شد، زیرا کشتن یک خرس قطبی جرم سنگینی است و تنها در صورتی می توان مرتکب آن شد که خطر مستقیمی، جان انسان ها را تهدید کند.

ماریا در روسیه متولد شده است و در حال حاضر، به صورت دائم بین سنگاپور و نروژ در حرکت است. خانواده او در ارتش شوروی سابق مشغول به کار بودند و به بخش های مختلف اتحاد جماهیر شوروی سابق سفر نموده بودند؛ مثل منطقه ها کمتر شناخته شده ای که خرس های قطبی به صورت آزادانه در آن جا زندگی می نمایند و می توان ماه های متوالی شاهد شفق های قطبی بود و مردم بومی چوکچی در یارانگاهای از جنس پوست شیر دریایی زندگی می نمایند. او می گوید همواره دلش می خواست موارد بیشتری از منطقه ها کمتر شناخته شده دنیا را ببیند و این تجارب را با دیگران به اشتراک بگذارد.

او می گوید:

مادر من همواره آرزو داشت تا شمالی ترین نقطه ای که ممکن است، سفر کند. او مشتاق آن بود که نواحی دور افتاده و ناشناخته قطب شمال را ببیند. یکی از روزهای دهه 1970، او بار خود را بست و به مگادان، یک منطقه مسکونی کوچک در ساحل اقیانوس شمال در شرق دور روسیه پرواز کرد. یک دهه بعد، من در آن جا متولد شدم و مدت کوتاهی پس از آن، خانواده ام به قزاقستان برگشتند. اما قطب شمال هرگز از فکر و قلب مادرم خارج نشد و افسانه های اسکیموهای روسی را قبل از خواب برای من تعریف می کرد. من هنوز هم کتاب های قدیمی را که عکس هایی از ایگلوها، خرس های قطبی، نهنگ ها، شیرهای دریایی، شفق های قطبی و کوه های یخ داشت را به خاطر می آورم. وقتی بزرگ تر شدم، به محض این که فرصتی برای ملاقات از مجمع الجزایر سوالبارد، در 78 درجه شمالی، به دست آوردم حتی یک لحظه هم برای رفتن تردید نکردم.