خودکفایی در فراوری کیت معنایی ندارد، خیلی نمی توانیم ادعا کنیم، در ظرفیت تست کرونا افرایش نداشتیم - فروشگاه کامپیوتر

به گزارش فروشگاه کامپیوتر، ناجی گفت: درحال حاضر و با شرایط موجود اگر بخواهیم بگوییم خودکفا در فراوری کیت هستیم، این کلمه، کلمه سنگین و بزرگی است. در این زمینه خودکفایی معنایی ندارد.

به گزارش گروه رسانه های فروشگاه کامپیوتر، به نقل از فرهیختگان ناجی گفت: درحال حاضر و با شرایط موجود اگر بخواهیم بگوییم خودکفا در فراوری کیت هستیم، این کلمه، کلمه سنگین و بزرگی است. در این زمینه خودکفایی معنایی ندارد. ممکن است در داخل بتوانیم فراوری کنیم ولی باید بگویم این طور نیست خودکفا شده ایم و می توانیم تمام اجزای آن کیت را در داخل فراوری کنیم،

علیرضا ناجی، رئیس مرکز ویروس شناسی بیمارستان مسیح دانشوری و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درباره خودکفایی در فراوری کیت تشخیصی، شرایط تشخیص کرونا و مواجهه با این همه گیری در کشور و سیاست های اتخاذشده در این حوزه گفت: درخصوص خودکفایی موضوع این است که درحال حاضر و با شرایط موجود اگر بخواهیم بگوییم خودکفا در فراوری کیت هستیم، این کلمه، کلمه سنگین و بزرگی است. کیت هایی که الان مورد استفاده قرار می گیرد، با توجه به اینکه کیت های سرولوژی اصلا در نظر گرفته نمی گردد و روشی برای تشخیص بیماری کووید نیست، اجزایشان که در داخل فراوری می شوند وابستگی به خارج دارند مثلا حتی در حد لوله های مورد استفاده از خارج می آید. در این زمینه خودکفایی معنایی ندارد. ممکن است در داخل بتوانیم فراوری کنیم ولی باید بگویم این طور نیست خودکفا شده ایم و می توانیم تمام اجزای آن کیت را در داخل فراوری کنیم، یعنی درواقع در مقاطع مختلف شاهد بودیم که به کمبود خورده ایم، به خاطر اینکه جزئی از کیت باید از خارج وارد می شد و به مشکل برخورد کرد. برای جهش بیشتر از این چیزی هم که هستیم و داریم باید تعداد فراورینمایندگان زیاد گردد و هم به طور کلی باید آن بستر و تکنولوژی بومی را در داخل به وجود بیاوریم. همان کاری که خیلی از کشورهای دیگر کردند.

وی ادامه داد: به کشورهای اروپایی و آمریکایی نمی خواهم اشاره کنم، آنها خیلی وقت است این کار را انجام می دهند ولی درخصوص کشورهای آسیایی همانند هندوستان، کره جنوبی، چین و... این کشورها از چندین سال قبل جهش ها و سرمایه گذاری ها را در بسترهای تکنولوژی و بیوتکنولوژی و... گذاشتند تا توانستند به اینجا برسند. کشور کره جنوبی از سال 2003 که سارس ایجاد شد متوجه شد جهان چه جهانیی است و از همان زمان شرکت های زیادی را به ثبت رساند و با نیروی انسانی ای که داشتند، سرمایه گذاری کردند. الان اگر شاهد هستیم کره جنوبی این کار را انجام می دهد روی ید خود این کار را می نماید، یعنی براساس تکنولوژی ای که خود ایجاد نموده است. با این اوصاف در زمینه خودکفایی خیلی نمی توانیم ادعا کنیم. اجزای پایه ای این کیت هایی که در داخل فراوری می کنیم بیشتر از خارج وارد می گردد. در این زمینه باید کار کنیم که بتوانیم به این مرحله برسیم. موضوع دیگر در بالا بردن ظرفیت تست این است که باید سیستم های اتوماتیک به صورت انبوه اضافه گردد تا بتوانیم تعداد زیادی تست را انجام دهیم. بازهم در این موضوع این تکنولوژی را ما نداریم و باید از خارج وارد کنیم.

سیاست های غلط، موانع بیمه ای و ضعف در تکنولوژی مانع از انجام تست های زیاد

ناجی ادامه داد: واقعیت این است که در حال حاضر ما با توجه به اینکه درمان مناسبی هم نداریم و واکسن هم نیست، چیزی که می ماند تا به طور کلی کنترل اپیدمی را داشته باشیم این است که تعداد تست را بالا ببریم. باید تمام موارد بیماری را شناسایی کنیم و در همان حین وقتی موارد شناسایی شد، افرادی که در برخورد با اینها بودند را شناسایی نمایند و آنها را قرنطینه و درمان نمایند. اگر این کار را نتوانیم انجام دهیم در کنترل بیماری خیلی توفیقی نداریم. البته کشورهایی همانند آمریکا باوجود اینکه تست زیاد می گیرند، به دلیل مسائل دیگر که ما هم درگیر آنها هستیم نتوانسته اند این بیماری را کنترل نمایند، با این حال ظرفیت بیماریابی را دارند. ما هم نتوانسته ایم سیاست هایی که باید برای کنترل عفونت و اپیدمی وجود داشته باشد را اجرا کنیم. این کاملا بدیهی است و ادعای واهی نیست. آمار و ارقام ما نشان می دهد این امر بدیهی است.

رئیس مرکز ویروس شناسی بیمارستان مسیح دانشوری تاکید نمود: باید هم از نظر بستر تکنولوژی و هم تعداد آزمایشگاه ها را افزایش دهیم و تکنولوژی بالای اتوماسیونی به وجود بیاوریم تا بتوانیم تعداد تست ها را افزایش دهیم. اگر این کار را انجام ندهیم در همین حد باقی می مانیم. به غیر از این یک سری قوانین گذاشته شده که قدری تست های ما را محدود می نماید؛ مثلا قوانین بیمه ای. قوانین محدودنماینده ای از نظر سنی و بیماری های زمینه ای و... گذاشته اند که غربالگری به صورت دستی را محدود می نماید. این هم نقصانی است که به خاطر مسائل مالی وجود دارد. مسائل مالی داریم و بیمه های ما نیز این مسائل را دارند و خود را محدود می نمایند. مردم اگر آن شرایط را نداشته باشند تمایل به این ندارند که به صورت آزاد تست انجام دهند؛ چه در بخش خصوصی و چه در بخش دولتی.

وی در انتها گفت: باید این موضوع را اضافه نمود که کلا نسبت به قبل در ظرفیت تست افرایش نداشتیم و تا حدودی کاهش هم داشتیم. در رابطه با کمبود کیت و... هم باید بگویم گاهی با آن مواجهیم. در بخش های دولتی این طور است. بخش خصوصی با تعرفه هایی که دارد می خواهد هرچه بیشتر تست را بگیرد اما در بخش های دولتی محدودیت هایی را از نظر سنی گذاشته اند، یا اینکه افراد بیماری زمینه ای داشته باشند تا بتوانند از بیمه استفاده نمایند، درنهایت تعداد افرادی که می توانند از بیمه استفاده نمایند و تست بدهند محدود شده است. نکته دیگر هم مربوط به اطلاعات بخش خصوصی است. در این مدت واقعیت این است که از 260-240 آزمایشگاهی که کووید را تست می گیرند نتوانسته ایم به خاطر محدودیت های IT از اطلاعات مربوط به بخش خصوصی هم استفاده کنیم. می دانم خیلی از موارد در بخش خصوصی مثبت هستند ولی نمی توانیم این اطلاعات را به دست بیاوریم. تا زمانی که نتوانیم این اطلاعات را گردآوری کنیم و مسائل IT خود را حل کنیم، حداقل از دیتایی که الان داریم نمی توانیم بهره وری مناسب داشته باشیم و به نحو احسن جلو برویم.

اخبار گروه سایر رسانه ها صرفا بازنشر اخبار سایت ها و خبرگزاری هاست و فروشگاه کامپیوتر هیچ مسئولیتی در قبال آن ندارد.

بازگشت به صفحه رسانه ها